sábado, 23 de octubre de 2010

La Realitat que Sento (La realidad que siento)


He apres, que ningu et respecta
sino ho fas t´ho primer

He apres a ningu l´hi ahgrada
sentir penes, nomes les seves
son importans

He apres que ningu fa res per res.

He apres que els malals,son
un negoci

He apres que la vida, tan sol
es de un quants.

He apres que el amics,
no son per sempre,

He apres, que el diners
es el mes important
en aquesta societat

He apres, que he camin at
per un cami equivocat.
Adriana Vidal 10-10-2010

La Realidad Que Siento
He aprendido, que ninguno te respeta
sino lo has hecho tu primero

He aprendido que a ninguno le gusta
sentir penas, solo las suyas
son importantes

He aprendido que nadie hace nada por nada.

He aprendido que los enfermos, son
un negocio

He aprendido que la vida, tan solo
es de unos cuantos.

He aprendido que los amigos,
no son para siempre

He aprendido, que el dinero
es lo más importante
en esta sociedad.

He aprendido, que he caminado
Por un camino equivocado
.
Adriana Moliner (traducido por María Ibáñez)

4 comentarios:

  1. Yo ya no quiero aprender sinó aprehender.... cualquier pena es importante y hay que estar dispuesto pra los otros como para uno mismo dejemos un pequeño atisvo de que el aprendizaje nos sirva para el cambio Un abrazo!! y achchones a tus nieticos.... el ibisco y el lilar siguen bien por el momento!! beso

    ResponderEliminar
  2. Aprender y desaprender
    Tomar y soltar
    Amar y ser amados
    caminar y caer
    levantarse
    alzar la mirada
    tender la mano
    estrechar un cuerpo
    Empezar de nuevo
    retomar lo inacabado
    recordar
    olvidar

    seguir adelante

    esperar al que queda rezagado

    perdonar las ofendas

    olvidar
    recordar

    seguir al lado
    pedir que nos esperen

    en palabras tuyas, Maria

    bailar la danza de la noria


    Un abrazo para todos

    ResponderEliminar
  3. Muchas gracias Tini,y sigue cuidando mis arbolicos, que algún día espero verlos.
    y gracias tambien a ti moderrunner, por tu poema de ánimo,en verdad, mi amiga que es la autora, no está pasando por un buen momento pero le haré llegar tu escrito. un abrazo a cada uno de vosotros.

    ResponderEliminar
  4. A veces Maria... tenemos malos mometos, veces no sabemos como expresar en plabras lo que sentimos y veces quizá no sepamos como ayudar en e animo de lo demás....es por eso que yo solo diré qu mis arbolitos y yo te esperamos esperando que incluso nuestro silencio te sirva de algo...Un abrazo grande que espero extiendas a esa amiga tuya para que no olvide que en los malos momentos simpre hay quien nos quiere y su corazón está dispuesto!!

    ResponderEliminar